کد مطلب:35249 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:15

گنجینه پرسمان » اعتقادات

حضرت محّمد(ص) در پاسخ به عبد الله بن ابي اميه ابن مخزومي درباره اينكه اگر شما پيامبري بايد از زمين چشمههاي جوشان آب بيرون آوري چه فرمودند؟

رسول خدا(ص) در پاسخ به اين توقعات باطل و بي جاو و تمنيات عاطل فرمودند (تفسير منسوب به امام حسن عسكري(ع)/509): اي عبدالله ابن ابي اميه مخزومي! مگر همين كارها در طائف نشده است؟

آيا درآن جا چشمههاي جوشان و زمينهاي سرسبز و خرم وجود ندارد؟ مگر هر كه باغ و چشمه و زمين سرسبز دارد، پيغمبر است؟ اينها هرگز نشانه رسالت نيست. كسي نميتواند با حفر چاه و احداث قنات و داشتن باغ و بوستان و مانند آن، داعيه نبوت در سر بپروراند. نبوت، سفارت خاص الهي است، امّا باغداري و دامداري و كشاورزي، از علوم و حرفههاي عادي است كه بايد آن را از راه تجربه فرا گرفت.

باغداري و كشاورزي از بشر عادي هم ساخته است، اما انبيا(ع) آمدهاند تا اصول ارزشي را به انسانها تذكّر داده، جوامع بشري را موحد و آشناي به زندگي ابدي كرده، به فراگيري علوم و معارف و نيز كار و كوشش تشويق و ترغيب كنند. فرق است بين اين كه بگوييم: انبيا آمدهاند تا باغداري و كشاورزي را توسعه دهند، يا آمدهاند تا انسانها را فرشته خوي كنند و ضمناً استقلال اقتصادي را در پرتو حفظ اصول انساني تأمين كنند. آنها كه در كشاورزي و صنعت به رفاه كامل رسيدند اما از تعاليم انبيا بيبهرهاند، چون فرشته خويي و انسانيت در آنها نيست، درنده خو هستند و به تخريب منابع اقتصادي مردم فقير جهان سوّم ميپردازند: «يَهلك الحَرث و النَسل» بقره/205.

رسول اكرم(ص) در قبال سخنان ملحدان منتظر بود تا وحي نازل شود و راه علاج را ارائه كند، خداوند در اين باره فرمود: «أُنظر كَيف ضَربوا لَك الأمثال فَضلّوا فلا يَستطيعون سَبيلاً» اسراء/48؛ نگاه كن توقع و انتظار آنها از وحي چقدر جاهلانه است! اينها رسول را نشناختهاند و ميپندارند كه پيامبر بايد از سران زراندوز يا زورمدار باشد. پاسخ خداوند به چنين پندار نابخردانه اي اين است كه: «تَبارك الَذي اِن شاء جَعَل لَك خيراً مِن ذلك جَنات تَجري مِن تحتها الأنهار و يَجعل لك قُصوراً» فرقان/10؛ خداي سبحان، پر بركت است و اگر بخواهد ميتواند براي تو باغهايي بيشتر از باغهاي پيشنهادي آنها قرار دهد، اما بنا نيست كه تو از اين طريق، رسالت خود را بر مردم تحميل كني و با رفاه مندي خويش، رنج مردم محروم را دو چندان كني.

توصيه خداي سبحان به رسولش در مواجهه با اين گونه كژانديشيها اين است كه: «فَلَعلك تارِك ما بَعضَ يُوحي اِليك و ضائق به صدرك»هود/12؛ مبادا در برابر قياسهاي مغالطهاي و جاهلانه بدانديشان حجاز، نگران باشي و برخي از تكاليف الهي را ترك كني و دل نتگ گردي. تو از شرح صدر برخورداري: «أَلَم نَشرح لَك صَدرك» انشراح/1، و اشكال منتقدان نابخرد، انسان دريا دل را افسرده نميكند و موجب ترك صحنه نخواهد شد. البته با نزول چنين وحي و دستوري، حضور رسول گرامي(ص) در صحنه رسالت بيشتر و بهرهمندي وي از شرح صدر افزون تر شد.

---

: آية الله جوادي آمل
تفسير موضوعي قرآن كريم ج 9 (سيرة رسول اكرم در قرآن)